ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΟΠΟΝΥΜΙΩΝ ΑΓΡΩΝ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΗΝΟΧΩΡΙΟΥ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ

Απόσπασμα από το βιβλίο του συμπατριώτη μας Γουρίδη Αθανάσιου - Πολιτικός μηχάνικός και αρχαιολόγος, διδάκτωρ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης - "Διδυμότειχο μία άγνωστη πρωτεύουσα".

Σημαντική είναι η αναφορά των Βακουφικών, απαλλαγμένων φόρων χωριών της συζύγου του Ζαγανός Πασά, Fatma Hatum με πληθυσμό χριστιανικό, του Βιργαροχωρίου (Virgaro - hori) και (Γκ) υδροχωρίου (Gidro-hori). Έτσι λύνεται το θέμα της ονομασίας του Ελληνοχωρίου, το οποίο χωρίς να έχει Βουλγαρικό πληθυσμό ήταν γνωστό ως Bylgar- koy, ενώ το δεύτερο χωριό μπορεί να είναι το Τσεσνέ - Καράμπουρναρ τα σημερινά Βρυσικά. Τα δύο χωριά είχαν μαζί στα 1528 μόνο 2 μουσουλμανικά έναντι 172 χριστιανικών νοικοκυριών, που μοιράζονταν περίπου από μισά το καθένα, ήταν δηλαδή από τους σημαντικούς αγροτικούς οικισμούς της περιοχής. Ακόμη, με το Zagnos bey συνδέονταν τα χωριά Azιzly ή Yarakly. Επίσης, στην κατοχή της Gulsah Hatum, συζύγου του Μωάμεθ Β' του πορθητή, βρισκόταν το μικρό χωριό Sigircalu ή Balaban. Χριστιανοί, επίσης, κατοικούσαν αποκλειστικά σε οικισμούς - δερβένια στα νότια και νοτιοδυτικά του Διδυμοτείχου, όπως το Οπάν - Καρά - μπουνάρ ή το Tari Buki και ήταν απαλλάγμένοι από έκτακτους φόρους, ενώ δεν ξέρουμε που ακριβώς βρισκόταν το Qayalu Kilise ή η " Εκκλησία του βράχου ", στη δεξιά όχθη του Ερυθροποτάμου.